Langst in dienst

Jans Keizer en Gert Bos werken al sinds begin jaren 90 bij Zuidberg en zijn, naar eigen zeggen, ‘deel van het meubilair’ geworden. Ze maakten alle ontwikkelingen en de enorme groei van het bedrijf van dichtbij mee. “Het is ongelooflijk hoe snel het allemaal is gegaan. Ik kan nog zo voor ogen halen hoe het er dertig jaar terug uitzag.”

“Als we tien heffen in de week hadden gemaakt, hadden we een topweek gehad.” Gert Bos (55) denkt soms met enige weemoed terug aan de beginjaren van Zuidberg, toen ze met een man of tien al het werk verdeelden. “We deden alles zelf. Het ene moment was ik aan het zagen, lassen of stralen, het andere moment stelde ik de kolomboormachines in of was ik aan het monteren. We werkten op zaterdagen regelmatig over om het allemaal af te krijgen. Als we binnen een week de tien heffen haalden, kregen we van Henk Zuidberg een bonus van honderd gulden.”

Alles op poten gezet
Gert begon in 1992 bij Zuidberg, zijn collega Jans Keizer (nu 62) werkte er toen al bijna twee jaar. Jans: “Ik was nummer zes op de loonlijst. Ik werkte bij een ander bedrijf toen ik hoorde dat Zuidberg een CNC-draaier zocht. Tijdens een week vakantie heb ik meegekeken en daarna ben ik direct begonnen. Alles moest nog op poten gezet worden, de CNC-programma’s waren er nog niet. We wisselden aanvankelijk het conventioneel draaien af met CNC-draaien. Ik heb ook een tijdje freeswerk gedaan, maar het draaien lag mij beter.”

Opleiden tot vakmensen
De inkoop van gereedschappen werd ook een van Jans’ taken. Daarvoor kwam hij regelmatig in Duitsland. Later nam een collega die taken van hem over en keerde hij terug naar de draaierij. Sinds een jaar is Jans leermeester op zijn afdeling. Hij leidt collega’s op, ondersteunt bij de producten en stelt documentatie samen waarin wordt vastgelegd hoe bepaalde zaken standaard opgepakt moeten worden. Jans: “Bij Zuidberg leiden we mensen intern op. Met alleen externe opleiding mis je de specifieke kennis van onze producten. Wij willen vakmensen hebben.”

Tekeningnummers dromen
Ook Gert, die zich van verspaningsmedewerker en kwaliteitscontroleur ontwikkelde tot productieplanner, werd door Jans opgeleid. Gert: “Jans is eigenlijk van begin af aan mijn leermeester geweest. Hij kon en kan alles maken en ik heb ontzettend veel van hem geleerd. Aan zijn technische kennis en vaardigheid kan ik niet tippen. We hebben ook samen cursussen gevolgd. Dan gingen we ’s middags eten bij Betty Zuidberg thuis of in de plaatselijke horecagelegenheid en dan ’s avonds leren. Alles was heel persoonlijk nog. Iedereen kende elkaar.” Jans: “Ik heb op mijn beurt ook veel aan Gert gehad. Hij deed lange tijd het draaien voor mij. Als hij nieuwe ideeën in zijn hoofd had, kwam hij altijd sparren met mij. Ik was zijn klankbord.” Gert: “We hebben allebei heel veel ervaring, daar kunnen we altijd op terugvallen en dat doen onze collega’s ook. Sommige tekeningnummers kan ik nog dromen.”

Een feestje bij elke nieuwe machine
Gert en Jans maakten alle ontwikkelingen van Zuidberg van dichtbij mee. Jans: “Ik denk dat ik bij negentig procent van alle nieuwe dingen aanwezig ben geweest. Ik weet nog dat Zuidberg een keer een investering deed voor een digitaal meetmiddel. Tienduizend gulden kostte dat ding. Wow, wat een geld, vonden we toe. Maar we werken er nu nog steeds mee. Alles wat ons helpt, waar we beter of makkelijk door kunnen werken, daar wordt in geïnvesteerd.” Gert: “In al die jaren dat ik hier werk heb ik het bedrijf zien groeien. Bij de eerste verhuizing werd de trekker met dieplader van Wim, de broer van Henk Zuidberg, ingezet. De voorraadschuur stond verkeerd, die hebben we met een kraan opgetild en verplaatst. De nieuwe hal was zo weer vol. Om de twee jaar kwam er een pand bij. Ook het aantal machines nam snel toe. Als er met een grote vrachtwagen weer eens een nieuwe machine geleverd werd, werd iedereen erbij geroepen om te kijken. Dat was elke keer een feestje.”

Eerst zelf aanpakken
Gert: “We hebben van Henk Zuidberg meegekregen dat de schouders er soms extra onder gezet moeten worden. Die drive was er vroeger al en die is er nog steeds, ook nu met vierhonderd man.” Jans: “We pakten alles zelf aan, dat verwachtte Henk ook van ons. Als er een machine stuk was, zei Henk: ‘Hup, maak ‘m maar’. Maar ik had geen idee hoe ik dat aan moest pakken. ‘Begin maar, we zien wel waar het schip strandt. Daarna kunnen we altijd nog een monteur sturen.’ Alles eerst zelf aanpakken, dat was de cultuur. Ik heb nog steeds de neiging om dingen zelf te repareren. Maar nu is dat te duur, uitbesteden gaat tegenwoordig veel sneller.”

Tweede huwelijk
Hun loyaliteit aan Zuidberg heeft beide mannen nooit moeite gekost. Het bedrijf is onderdeel van hun leven geworden. Jans: “Je geeft een stuk van je leven. Dan moet je het ook mooi werk vinden, anders lukt je dat niet. Ik heb uitdaging in mijn leven nodig, Zuidberg biedt me dat nog steeds. Ik heb er weleens aan gedacht om voor mezelf te beginnen, maar dat heeft nooit serieuze vormen aangenomen. Ik krijg hier bij Zuidberg aldoor nieuwe prikkels en kan me middels cursussen en opleidingen blijven ontwikkelen. Het werk blijft me uitdagen.” Gert: “Het is uniek, zo lang hier werken. Het enige nadeel ervan is dat ik veel mensen heb zien vertrekken. Ik blijf enthousiast over Zuidberg. Het is mijn tweede huwelijk, mijn tweede thuis. Ik ben de familie Zuidberg heel dankbaar voor wat ze mij gegeven hebben. Ook als ik het privé moeilijk had, was Zuidberg er voor mij. Zuidberg brengt echt een stukje extra in mijn leven.”